مطابق با تعریف ذڪر شده در ماده 1107 قانون مدنی، نفقه به بر طرف ڪردن نیازهاے متعارف و متناسب با وضعیت زن مے گویند و شرایطے ڪہ نفقه را ایجاد مے نماید، تمکین زوجہ از زوج نسبت بہ وظایف همسرے و زندگے در منزل شوهر عنوان شده است.
همانطور ڪہ در ماده 1108 قانون مدنی آمده ” هرگاه زن بدون مانع مشروع از اداے وظایف زوجیت امتناع ڪند مستحق نفقه نخواهد بود ” می توان مشاهده ڪرد ڪہ تاڪیدے بر مورد عدم تمکین مے باشد. اما چنانچہ زوجه با دلایلے مشروع ڪہ شرایط آن در قانون آمده است از اداے وظایف امتناع ڪند همچنان مستحق دریافت نفقہ خواهد بود.
👈 با این حال زوجہ ، هم مے تواند در حین زندگے زناشویے، هم در زمان طلاق درخواست دریافت نفقہ خود را داشته باشد.
آيا زنی که مطلقه است، مستحق نفقه میباشد؟
✅براساس ماده ی ۱۱۰۹ ق.م : نفقه ی مطلقه ی رجعیه در زمان عده برعهده ی شوهر است مگر اینکه طلاق در حال نشوز واقع شده باشد لیکن اگر عده از جهت فسخ نکاح یا طلاق بائن باشد زن حق نفقه ندارد مگر در صورت حمل از شوهر (حامله بودن) خود که در این صورت تا زمان وضع حمل(زایمان) حق نفقه خواهد داشت.
نفقه ی زنی که در ایام عده ی وفات به سر می برد چگونه است؟
✅براساس ماده ی ۱۱۱۰ ق.م : زنی که شوهرش فوت کند در زمان عده نفقه ندارد مگر اینکه زن از شوهر آبستن باشد که مرد باید نفقه ی او را در زمان عده بدهد و مرد اگر نفقه ی زن را نپردازد دینی است برعهده ی مرد و باید قضا کند این ماده ای است که در سال۱۳۸۱ اصلاح شد و براساس آن زن پس از مرگ شوهرش نفقه دریافت می کند و این نفقه در صورتی که مردخودش دارایی داشته باشد از دارایی خودش و در غیر اینصورت از اموال اقارب که پرداخت نفقه بر عهده ی آنهاست تامین خواهد شد.